Jakie badania wykonuje się dla pracowników narażonych na drgania?
- Szczegóły
Skierowanie pracownika na badania do lekarza medycyny pracy są obowiązkiem pracodawców. Ich zakres jest uzależniony przede wszystkim od stanowiska, na którym zostanie zatrudniony i zagrożeń, które wiążą się z wykonywaniem codziennych obowiązków. Im większa liczba niebezpieczeństw, tym szerszy zakres badań. Jedną z kategorii zawodów, na które warto zwrócić szczególną uwagę, są te narażone na drgania. Przepisy w tym zakresie zostały określone w Kodeksie Pracy i w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Jakie zagrożenia wiążą się z pracą związaną z ryzykiem drgań?
Zakres badań medycyny pracy jest podyktowany zagrożeniami, które wiążą się z zajmowanym stanowiskiem. Jeśli chodzi o pracowników narażonych na drgania, to w wyniku wykonywania obowiązków zawodowych może dojść między innymi do zaburzeń krążenia. Najczęściej są to uszkodzone drobne naczynia krwionośne. Oprócz tego należy też wspomnieć o zaburzeniach w układzie pokarmowym i nerwowym.
W tym przypadku pracownicy zwykle skarżą się na ograniczone zdolności manualne czy zaburzenia czucia. Drgania mogą też powodować problemy z układem kostno-stawowym, na przykład zmiany zwyrodnieniowe w stawach kręgosłupa oraz zaburzenia ogólne, na przykład zawroty głowy albo zaburzenia mowy i wzroku.
Jakie badania muszą wykonywać pracownicy narażeni na drgania?
Biorąc pod uwagę szereg zagrożeń, które wiążą się z wykonywaniem prac z narażeniem na drgania, pracodawcy są zobowiązani kierować takie osoby na wiele padań z zakresu medycyny pracy. Mowa tutaj przede wszystkim o badaniach ogólnych ze zwróceniem uwagi na wspomniane wcześniej układy: nerwowy, naczyniowy oraz kostny (w szczególności w zakresie kończyn górnych).
Jeśli natomiast chodzi o badania pomocnicze, to konieczne jest przeprowadzenie próby oziębiania z termometrią skórną i próbą uciskową, ocena czucia wibracji metodą palestezjometryczną, zdjęcie RTG rąk i stawów łokciowych. Oprócz tego pomocne może okazać się wykonanie zdjęć RTG kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego.